Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Τι Ανάπτυξη;



Ακούγοντας συζητήσεις  εκπροσώπων κομμάτων στην τηλεόραση, μεταξύ άλλων αναφέρεται επανειλημμένως η ανάγκη για ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας ως η μόνη  λύση εξόδου από την κρίση. Οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης συχνά τονίζουν ότι η ανάπτυξη θα προέλθει από επενδύσεις. Το ερώτημα μου είναι τί ανάπτυξη πρέπει να κάνουμε. Ανάπτυξη χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και αντιστοίχων εισοδημάτων ή ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας και υψηλών αμοιβών; Από τη φυγή των προσοντούχων επιστημόνων που μεταναστεύουν σε προηγμένες χώρες του εξωτερικού διαπιστώνουμε ότι η χώρα μας διαθέτει πολλούς επιστήμονες υψηλών προσόντων.
Η περίπτωση ανάπτυξης μέσω παραγωγικών επενδύσεων που θα προσελκυστούν λόγω πτώσεως των ημερομισθίων δεν έχει γίνει μέχρι τώρα και δεν φαίνεται ότι θα γίνει ποτέ, εφόσον υπάρχουν τεράστιες χώρες με πολύ χαμηλό βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο που προσελκύουν τέτοιες επενδύσεις με πολύ χαμηλά ημερομίσθια.
Οι μεγαλύτερες επενδύσεις που έχουμε δει μέχρι σήμερα είναι απλώς εξαγορές δημόσιου πλούτου σε τιμές ευκαιρίας.
Αντιθέτως ακόμη και Ελληνικά κεφάλαια παραγωγικής δραστηριότητας έχουν επενδυθεί εκτός συνόρων για παραγωγικές δραστηριότητες.
Η λύση διαφαίνεται ότι μπορεί και πρέπει να προέλθει μόνο από την ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας στηριζόμενη σε προσωπικό υψηλών προσόντων. Εταιρείες υψηλής τεχνολογίας υπάρχουν στην Ελλάδα και δημιουργούνται συνεχώς παρ' όλες τις δυσκολίες. Οι επιχειρήσεις αυτές θα μπορέσουν και σε συνεργασία με ερευνητικούς φορείς να αποτελέσουν έναν ισχυρό μοχλό ανάπτυξης αξιοποιώντας επιστήμονες ώστε να μη μεταναστεύουν. Παράλληλα θα δημιουργήσουν υψηλόμισθες θέσεις εργασίας και εξαγωγική δραστηριότητα υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Λαϊκισμός


Μεταξύ άλλων δεινών που απειλούν τη χώρα μας είναι και η απειλή του λαϊκισμού, επακόλουθο κοινωνικών και ιδεολογικών ανατροπών, που εμφανίζεται στα πλήθη ως ο από μηχανής θεός που θα δώσει τη λύση στο αδιέξοδο των δημιουργηθέντων προβλημάτων. Οι ταλαιπωρημένοι πολίτες είναι δύσκολο να  αποφύγουν και προπάντων να μην ασπαστούν στάσεις και συμπεριφορές που συναντώνται στην πολιτική και φαίνονται κατ΄αρχάς φιλικές και αρεστές στον λαό ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Αυτές οι δήθεν «λαϊκές» μορφές πολιτικής ιδεολογίας, γνωστές ως «λαϊκισμός» που βασίζονται στις αρχές κάποιου ή κάποιων λαϊκιστών αποδείχθηκαν ολέθριες για τη χώρα μας και υπεύθυνες σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή κατάσταση οικονομικής, κοινωνικής ακόμη και ιδεολογικής κρίσης.

Η πλειονότητα αρέσκεται στα ωραία λόγια και στις υποσχέσεις τα οποία δυστυχώς καθορίζουν και την ψήφο του λαού. Οι λαϊκιστές ηγέτες γίνονται πιστευτοί και αρεστοί για κάποια χρόνια μέχρι να αποκαλυφθούν οι ανεπανόρθωτες ζημιές που έγιναν προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία αυτοί και οι γύρω τους. Ένα χαρακτηριστικό τους είναι η αλαζονεία, η απομάκρυνση των ικανών ατόμων και η τοποθέτηση σε καίριες θέσεις ατόμων εν γνώσει τους μειωμένων ικανοτήτων, πιστεύοντας ότι θα τους έχουν υπό τον έλεγχό τους. Παράλληλα το ρουσφέτι και ο νεποτισμός βρίσκουν το πλέον πρόσφορο έδαφος.

Από τους αρχαίους χρόνους σε κάθε δύσκολη στιγμή της χώρας εμφανιζόταν ένας δημαγωγός κοινώς λαϊκιστής, που παραπλανούσε τον λαό αποκτώντας πολιτική δύναμη ενθουσιάζοντας τα πλήθη με ανέφικτες υποσχέσεις για να ανέλθει στην εξουσία και να φέρει στο τέλος την καταστροφή.

Το λεξικό Cambridge ορίζει το λαϊκισμό (populism) ως «πολιτική ιδέα και δράση που στοχεύει στην αντιπροσώπευση των επιθυμιών και των αναγκών του απλού λαού». Populism is a political doctrine that appeals to the interests and conceptions (such as fears) of the general people, especially contrasting those interests with the interests of the elite.

Για τον Αβραάμ Λίνκολν «Δημαγωγία είναι η ικανότητα, να επενδύεις τις μικρότερες ιδέες με τα πιο παχιά λόγια»

Ας προσέξουμε… Τα λάθη πληρώνονται… και όπως περίτρανα απεδείχθη τα αποτελέσματα τέτοιων λαθών είναι μη ανατρέψιμα...Ο λαϊκισμός εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως εργαλείο από επιτήδειους για να ωραιοποιήσουν καταστάσεις αποκρύπτοντας την πραγματικότητα με στόχο μοναδικό να διατηρήσουν ή να καταλάβουν θώκους εξουσίας. Αλοίμονο στο μέλλον της Πατρίδας μας εάν ο ίδιος ο Έλληνας δεν αλλάξει νοοτροπία και συνειδητοποιήσει ότι αξίζει να αγωνιστεί στηριζόμενος στις δυνάμεις του και κυρίως στο μυαλό του. Έτσι μόνο θα πάψει να είναι έρμαιο επιτηδίων που θα τον οδηγούν στην επαγγελματική αβεβαιότητα και στην κοινωνική μιζέρια.