Η Επιστήμη της Κυβερνητικής (Cybernetics)

Ο όρος αυτός είναι φυσικά ένας νεολογισμός, που ο Wiener κατασκεύασε από την ελληνική λέξη “κυβερνήτης,” για να δώσει έμφαση στο γεγονός ότι η νέα επιστήμη αφορά την κυβέρνηση, με την έννοια της διεύθυνσης ή της ρύθμισης, δηλαδή, του ελέγχου και της επικοινωνίας συστημάτων ζώντων οργανισμών και μηχανών κατασκευασμένων από τον άνθρωπο. Με περιορισμό της ισχύος του όρου στα πολιτικά συστήματα διοίκησης μιας κοινωνίας, οι απαρχές της ελληνικής αυτής λέξης φθάνουν στην Πλατωνική σύγκριση της “τέχνης του κυβερνάν” την πόλη σε αναλογία μ’ ένα σκάφος. «Τί δ' εν νηί, εί τω εξουσία είη ποιείν ό δοκεί, νού τε καί αρετής κυβερνητικής εστερημένω, καθοράς ά άν συμβαίη αυτώ τε καί τοίς συνναύταις;» (Πλάτων, Αλκιβιάδης, 135A).

Τα τεχνολογικά επιτεύγματα, που οδήγησαν στο Διαδίκτυο, την Εικονική Πραγματικότητα (virtual reality) και γενικώς στα σύγχρονα επιτεύγματα της Πληροφορικής και της Τεχνητής Νοημοσύνης, έχουν τις ρίζες τους στην Κυβερνητική. Μια σύντομη αναφορά στην ιστορία της Κυβερνητικής σκιαγραφεί μ’ έναν ενδιαφέροντα τρόπο το παρελθόν του Κυβερνοχώρου και άλλων επιτευγμάτων της Πληροφορικής Επιστήμης και της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Η λέξη «Κυβερνητική» σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "κυβέρνηση". Ο όρος αναφέρεται από τον Πλάτωνα. «Τί δ' εν νηί, εί τω εξουσία είη ποιείν ό δοκεί, νού τε καί αρετής κυβερνητικής εστερημένω, καθοράς ά άν συμβαίη αυτώ τε καί τοίς συνναύταις;» (Πλάτων, Αλκιβιάδης, 135A). Ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη «Κυβερνητική» στους νεότερους χρόνους ήταν ο Andre-Marie Ampère στο έργο του "Philosophy of the Science," που δημοσιεύτηκε το 1884 ως μια επιστήμη που με τις μεθόδους που θα χρησιμοποιούσε θα μπορούσε να ρυθμίσει την κοινωνία. Ο όρος έγινε περισσότερο γνωστός από τον Norbert Wiener, στο έργο του Cybernetics or Control and Communication in the Animal and the Machine (Κυβερνητική ή έλεγχος και επικοινωνία στα ζώα και στις μηχανές) (1948). Ως “Κυβερνητική” (Cybernetics) ο Wiener απεκάλεσε το 1948 τις θεωρίες του ελέγχου της ροής πληροφοριών μεταξύ ζώντων ή τεχνητών επικοινωνούντων συστημάτων (Wiener, 1948).

Οι βασικές της αρχές διαμορφώθηκαν μέσα από μια διεπιστημονική έρευνα. Σημαντική ήταν η συνεισφορά των μαθηματικών, της φυσιολογίας, της ιατρικής, της βιολογίας και της μηχανικής. Οι πιο γνωστοί επιστήμονες που συνεισέφεραν με τις εργασίες τους στην ανάπτυξη του κλάδου ήταν οι Claude Shannon, John von Neumann, A. N. Kolmogoroff, A. N. Rosenblatt, N. Wiener, J. Bigelow, Ivan, McCulloch and Pitts, A. M. Turing, I. Vyshnegradsky, A. Lyapunov και M. L. Minsky. Είναι από όλους παραδεκτό ότι για την εξέλιξη της κυβερνητικής σημαντικό ρόλο είχαν οι βιολογικές επιστήμες οι οποίες μελετούν τις διαδικασίες ελέγχου στον έμβιο κόσμο. Στις αρχές του 17ου αιώνα ο Rene Descartes σκέφτηκε για τις αυτόματες δραστηριότητες των εμβίων και τις συνέκρινε αργότερα με αυτή της μηχανής του Pavlov που προσπαθούσε να προσομοιώσει την ιδέα της αυτόματης σωματικής δραστηριότητας, γνωστής ως αντανακλαστικής δραστηριότητας, ή αυτοματισμού που υπακούει σε συγκεκριμένους κανόνες και λειτουργίες.

Τα έτη της δεκαετίας του 1940 ήταν σημαντικά για την εξέλιξη της Κυβερνητικής. Η δεκαετία αυτή και ειδικά μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, χαρακτηρίζεται από την εξέλιξη των επιστημών με την παραγωγή νέων θεωριών και νέων τεχνολογιών, που στόχευαν να λύσουν τα μεγάλα προβλήματα της εποχής εκείνης. Ο Norbert Wiener ήταν ο πρωτοπόρος και θεμελιωτής της επιστήμης της Κυβερνητικής. Ο Wiener δίδασκε μαθηματικά στο MIT από το 1919, αργότερα άρχισε να συνεργάζεται με τον νευροφυσιολόγο Arturo Rosenblueth της Ιατρικής Σχολής του Harvard σε μια ερευνητική προσπάθεια, που με την βοήθεια του νεαρού μηχανικού Julian Bigelow, οδήγησε το 1940 στην ανάπτυξη κάποιων αυτοματισμών για αντιαεροπορικά οπλικά συστήματα. Η συνεργασία τους άνοιξε για πρώτη φορά το έδαφος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της «οργανωμένης πολυπλοκότητας». Με την δουλειά τους άρχισε να αναπτύσσεται μια καινούργια επιστημονική περιοχή, στην οποία ετίθετο ένα κοινό μεθοδολογικό πλαίσιο ανάλυσης της συμπεριφοράς διαφορετικών συστημάτων όπως των ανθρώπων, των ζώων και των μηχανών.

Δυο θεωρούνται ότι είναι οι πρώτες δημοσιεύσεις που εγκαινίασαν την καινούργια επιστημονική περιοχή. Και οι δυο εμφανίσθηκαν το 1943. Η μια ήταν η εργασία των Arturo Rosenblueth, Norbert Wiener και Julian Bigelow με τίτλο “Συμπεριφορά, Σκοπός και Τελεολογία” (Rosenblueth et al., 1943), στην οποία έβγαινε η ιδέα ότι και κάποιες κατάλληλα σχεδιασμένες μηχανές μπορούν να εκδηλώσουν δραστηριότητες επιδίωξης στόχου και σκοπιμότητας. Την ίδια χρονιά, ο νευροφυσιολόγος Warren McCulloch κι ο μαθηματικός της θεωρίας της λογικής Walter Pitts δημοσίευαν μια εργασία με τίτλο “Ένας Λογικός Λογισμός των Ιδεών που Ενυπάρχουν στη Νευρική Δραστηριότητα” (McCulloch & Pitts, 1943), στην οποία ανέπτυσσαν την θεωρία τους για την δημιουργία της νόησης στον εγκέφαλο σαν αποτέλεσμα της δραστηριότητας ενός δικτύου νευρώνων. Με τις δύο αυτές δημοσιεύσεις, άρχιζε ένα ολόκληρο ερευνητικό πρόγραμμα, του οποίου σκοπός ήταν η ανάπτυξη μηχανών, που θα μπορούσαν να μιμηθούν τουλάχιστον κάποια από τα στοιχεία της ανθρώπινης νοημοσύνης. Κι η στρατηγική του ερευνητικού προγράμματος ήταν η μελέτη του νευρικού συστήματος, η δημιουργία μιας τυπικής θεωρίας της ανθρώπινης νόησης κι η εφαρμογή της θεωρίας αυτής στον σχεδιασμό νοημόνων μηχανών (αυτομάτων).

Η περιοχή που άνοιγε με αυτό το ερευνητικό πρόγραμμα ονομάσθηκε από τον Wiener Κυβερνητική - Cybernetics στο θεμελιώδους αξίας βιβλίο του, του οποίου ο τίτλος προδιαγράφει τα όρια ισχύος του νέου όρου: “Κυβερνητική ή Έλεγχος και Επικοινωνία σε Ζώα και Μηχανές” (Wiener, 1948a). Ο όρος αυτός είναι φυσικά ένας νεολογισμός, που ο Wiener κατασκεύασε από την ελληνική λέξη “κυβερνήτης,” για να δώσει έμφαση στο γεγονός ότι η νέα επιστήμη αφορά την κυβέρνηση, με την έννοια της διεύθυνσης ή της ρύθμισης, δηλαδή, του ελέγχου και της επικοινωνίας (όπως λέει ο τίτλος του βιβλίου του) συστημάτων ζώντων οργανισμών και μηχανών κατασκευασμένων από τον άνθρωπο. Με περιορισμό της ισχύος του όρου στα πολιτικά συστήματα διοίκησης μιας κοινωνίας, οι απαρχές της ελληνικής αυτής λέξης φθάνουν στην Πλατωνική σύγκριση της “τέχνης του κυβερνάν” την πόλη σε αναλογία μ’ ένα σκάφος. Τον 19ο αιώνα, η γαλλική μεταφορά του όρου, “cybernétique,” είχε ήδη χρησιμοποιηθεί από τον Γάλλο φυσικό André-Marie Ampère για να ταξινομηθεί η πολιτική “επιστήμη της διακυβέρνησης” μεταξύ των λοιπών επιστημών (Ampère, 1843). Στα αγγλικά, ο όρος “governor” (που αποτελεί παραφθορά της ελληνικής λέξης “κυβερνήτης”) είχε κι αυτός χρησιμοποιηθεί από τον Λόρδο Clerk Maxwell το 1868 για τον “ρυθμιστή” της ταχύτητας των ατμομηχανών (όπως αναγνωρίζει ο ίδιος ο Wiener στο βιβλίο του) σύμφωνα με τη σχετική ανακάλυψη των James Watt και Matthew Boulton το 1788.

Οι Rosenblueth, Wiener, Bigelow, McCulloch και Pitts απετέλεσαν τον αρχικό πυρήνα, γύρω από τους οποίους σχηματίσθηκε στην δεκαετία του 1940 μια πολύ ισχυρή ομάδα, που δούλευε στις κατευθύνσεις του νέου ερευνητικού προγράμματος. Επιπλέον, ο Wiener είχε κατορθώσει να πείσει να ενδιαφερθεί για τα προβλήματα της κυβερνητικής ο φίλος του μεγάλος μαθηματικός John von Neumann, που την εποχή εκείνη προσέφερε μια σημαντική συμβολή στην κατασκευή του ENIAC, του πρώτου ηλεκτρικού συστήματος. Η ομάδα της κυβερνητικής είχε καθιερώσει μια σειρά από επιστημονικές συναντήσεις με ανάδοχο το Ίδρυμα Josiah Macy από το 1946 ως το 1953. Για πέντε από τις συνεδριάσεις Macy εκδόθηκαν τα πρακτικά υπό την επιμέλεια του Heinz von Foerster (von Foerster, 1949-55). Τα συνέδρια αυτά είχαν προσελκύσει επιστήμονες κι από άλλες περιοχές πέρα από τις φυσικές επιστήμες, όπως, μεταξύ πολλών άλλων, την ανθρωπολόγο Margaret Mead, τον κοινωνιολόγο Gregory Bateson και τον οικονομολόγο Oskar Morgenstern. Πολλές λεπτομέρειες και άλλες πληροφορίες για την ιστορία της πρώτης περιόδου της Κυβερνητικής και τα συνέδρια Macy έχουν καταγραφεί από τον Steve Heims στο σχετικό βιβλίο του (Heims, 1991).

Η ανατροφοδότηση στα κυβερνητικά συστήματα είναι μια διεργασία αυτοπάθειας ή, καλύτερα, αυτοελέγχου. Φαίνεται αμέσως από τον μηχανισμό της ανατροφοδότησης ότι η κυβερνητική, για να είναι επιστήμη του ελέγχου και των ρυθμίσεων, πρέπει να μελετά την ανταλλαγή πληροφορίας και την επικοινωνία μεταξύ των συστημάτων, είτε ζωικών ή ανθρώπινων ή μηχανικών. Μπορεί λοιπόν να θεωρηθεί η κυβερνητική κλάδος της επιστήμης των επικοινωνιών, που κι αυτή πρωτοεμφανίζεται σαν επιστήμη μέσα στην δεκαετία του 1940, ιδίως τα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου. Η θεμελίωση της μαθηματικής θεωρίας της επικοινωνίας έγινε στο μικρό ομώνυμο βιβλίο (Shannon & Weaver, 1949) του Claude Shannon, ηλεκτρολόγου μηχανικού των εργαστηρίων της Bell, και του Warren Weaver, ερευνητού τότε στο Ίδρυμα Rockefeller της Νέας Υόρκης. Δυο ήταν οι θεμελιωδέστερες συμβολές της θεωρίας αυτής της επικοινωνίας: αφενός ο ορισμός της πληροφορίας ενός μηνύματος κι αφετέρου η βελτιστοποίηση της μεταβίβασης του μηνύματος δια μέσου καναλιών επικοινωνίας.  Στις δεκαετίες 1950 και 1960, σχεδόν στο σύνολό της η κυβερνητική ήταν εστιασμένη αφενός στην ανάπτυξη των συστημάτων αυτομάτου ελέγχου για τεχνολογικές χρήσεις κι αφετέρου στη μελέτη των εφαρμογών της ανατροφοδότησης σε διάφορες επιστημονικές περιοχές.

Στα επόμενα χρόνια η Κυβερνητική υποσκελίστηκε από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν κάποιες προσπάθειες αναβίωσής της για τις οποίες μπορούμε να αναφερθούμε σε επόμενο κείμενο.

Βασική Βιβλιογραφία  

• Norbert Wiener, Cybernetics or Control and Communication in the Animal and the Machine, (Hermann Editions in Paris; Cambridge: MIT Press,Wiley & Sons in NY 1948).
• Ashby, W. R. (1956) Introduction to Cybernetics. Methuen, London.
• D. Dutta Majumber CYBERNETICS AND GENERAL SYSTEMS—A UNITARY SCIENCE? Thales Publications (1977)
• Norbert Wiener, Κυβερνητική ή έλεγχος και επικοινωνία στα ζώα και στις μηχανές,(εκδ. Καστανιώτης).

Η μάστιγα των Greeklish

Έχω αναφερθεί επανειλημμένως στο θέμα των greeklish και στις συνέπειες της χρήσης τους, που οδηγεί όχι μόνο στην υποβάθμιση και συρρίκνωση της γλώσσας αλλά και στον κατακερματισμό μιας ολοκληρωμένης σκέψης του ομιλητή. Επί τέλους ας διατηρήσουμε ζωντανό αυτό που μας ανήκει, τη γλώσσα μας! Σκεφθείτε κάποια στιγμή να επικρατήσει και η εκφορά λέξεων κατά το greeklish φωνητικό σύστημα...

Tο χειρότερο δε είναι ότι με τη χρήση αυτού του αλφαβητικού μορφώματος περιορίζεται δραστικά και το λεξιλόγιο της γλώσσας. Υπεισέρχονται ξένες λέξεις και αυτές συχνά σε λανθασμένη μορφή. Ποιό το αποτέλεσμα; Κατάργηση του λεκτικού πλούτου, των σημασιακών σχέσεων των λέξεων και τελικά της λογικής δομής της γλώσσας μας. Ας προβληματιστούμε λίγο...

Φανταστείτε το αποτέλεσμα της εκφώνησης ελληνικών κειμένων σύμφωνα με το λατινικό φωνητικό αλφάβητο. Θα διερωτάται κανείς για ποια γλώσσα πρόκειται... Αυτή η ευρεία χρήση των greeklish από όλες τις ηλικίες θα πρέπει να μας προβληματίσει. Πολλές φορές αδυνατώ να καταλάβω το περιεχόμενο κειμένων που μου αποστέλλονται. Αυθαίρετα τερατουργήματα όπως π.χ το «θ» να αντικαθίσταται από τον αριθμό «8»…..

Επί τέλους πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η γραφή της κάθε γλώσσας έχει σχέση και με τη δομή της. Στα greeklish κείμενα θα παρατηρήσετε ότι παραβιάζονται γραμματικοί, λεκτικοί κανόνες καθώς και συντακτικοί και σημασιολογικοί κανόνες της γλώσσας μας.

Το θέμα δυστυχώς παίρνει ευρείες και ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Η Πολιτεία τι μέτρα έχει πάρει; Μήπως είναι καιρός ανάληψης ευθυνών από τους αρμοδίους πριν να είναι πολύ αργά;

Μη ξεχνάμε η γλώσσα μας, η πολιτιστική μας κληρονομιά μας ανήκουν... για πάντα… και ουδείς δικαιούται να τα καταστρέφει και να τα υποβαθμίζει, δεν πρόκειται για αναλώσιμα…πρόκειται για σταθερές αξίες.

Παραθέτω το παρακάτω ποίημα το νομπελίστα ποιητή μας με την ευχή να είναι δυνατόν να διαβάζεται από νεότερους και μετά από μερικά χρόνια χωρίς δυσκολίες, εάν δεν αφεθεί η γλώσσα μας στην καταστροφική μανία των greeklish.
 
 
Οδυσσέας Ελύτης

Από το Άξιον Εστί:

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...
Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων
όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη...
Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχροινοί, θείοι κ' εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.
Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο
σπάρτο και πιπερόριζα
με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων
ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..
Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα
τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια
στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα ,
κνίσες, τσουγκρίσματα
και Χριστος Ανέστη
με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του "Υμνου !..

Αρχαιοελληνικές Καταβολές της Πληροφορικής

Αρχαιοελληνικές Καταβολές της Πληροφορικής
Οι «συλλογισμοί» του Αριστοτέλη μπορούν να θεωρηθούν ότι αποτελούν την τομή που προοιωνίζει την εμφάνιση της Πληροφορικής. Οι συλλογισμοί είναι πρότυπα λογικών σχημάτων (ή λογικών «μηχανισμών» ) που παράγουν ορθά συμπεράσματα στηριζόμενα σε ορθές υποθέσεις.  Ένας ορισμός του Συλλογισμού που έχει δοθεί από τον ίδιο τον Αριστοτέλη έχει ως εξής :
"Εστί δη συλλογισμός λόγος , εν ω τεθέντων τινών , έτερόν τι των κειμένων εξ ανάγκης συμβαίνει δια των κειμένων " (Τοπικά, Α).
  Κλασσικό παράδειγμα:
 • Ο Σωκράτης είναι άνθρωπος.   <-- υπόθεση 1
 • Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί. <-- υπόθεση 2
 --------------------------------------------------------------
 • Άρα ο Σωκράτης είναι θνητός. <-- συμπέρασμα
Το «Όργανον» του Αριστοτέλη που περιέχει αυτά και πολλά άλλα αποτελεί σημαντικό πρόδρομο της σύγχρονης Θεωρίας Υπολογισμού.
  
Η Αρχή της Υλοποίησης
 Η λογική εδραίωση της πληροφορικής στην Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ. υπήρχε, όμως η θεωρία δεν είναι αξιοποιήσιμη πριν υλοποιηθεί με κάποιο «τεχνητό» μέσο ή μηχάνημα, αυτό που σήμερα λέμε «υλικό» ή «υπολογιστή» ή “hardware”.

Το 1901 στις βόρειες ακτές των Αντικυθήρων Έλληνες σφουγγαράδες ανακάλυψαν ένα αρχαίο ναυάγιο χρονολογούμενο περίπου από το 100 π.χ. που θεωρείται πλέον διεθνώς ως ο αρχαιότερος υπολογιστής του πλανήτη ονομαζόμενος «Μηχανισμός των Αντικυθήρων», με διασωθέντα πάνω από 80 θραύσματα. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως έναν μηχανικό και ψηφιακό υπολογιστή ειδικού σκοπού. Ο μηχανισμός  περιείχε 29 οδοντωτούς τροχούς που συνδέονταν μεταξύ τους και εκτεταμένο επιγραφικό κείμενο στα Αρχαία Ελληνικά χρονολογούμενο γλωσσικά προ του 100 π.χ.  Όπως ανακαλύφθηκε μετά από πολλές έρευνες ο μηχανισμός αυτός παρίστανε τη συνδυασμένη κίνηση του ήλιου και της σελήνης και άλλα φαινόμενα και θεωρείται ως ο αρχαιότερος υπολογιστής. Προβλέπει εκλείψεις της Σελήνης κ.α. 

Οι πρώτες εικόνες του εσωτερικού του μηχανισμού αποκτήθηκαν στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος με ακτίνες Χ. Οι πιο πρόσφατες έρευνες γίνονται από διεθνή κοινοπραξία με τη χρήση τεχνολογιών αιχμής που αποδίδουν εικόνες μεγάλες ευκρίνειας.  Συνεργαζόμενοι Φορείς σε σύγχρονο πρόγραμμα μελέτης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων:

1. Cardiff University, School of Physics and Astronomy, UK.

2. Images First Ltd, South Ealing, London, UK.
3. National & Kapodistrian University of Athens, Department of Astrophysics, Athens, Hellas.
4. Aristotle University of Thessaloniki, Department of Physics, Section of Astrophysics, Astronomy and       Mechanics, Thessaloniki, Hellas.
5. Centre for History and Palaeography, National Bank of Greece Cultural Foundation, Athens, Hellas.
6. National Archaeological Museum of Athens, Athens, Hellas.
7. X-Tek Systems Ltd, Tring Business Centre, Herts , UK.
8. Hewlett-Packard Laboratories, Palo Alto, CA, USA.
9. Foxhollow Technologies Inc., Redwood City, CA, USA.

ΤΜΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ (MANUAL) ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ
• 4 Ο Σ Α Π Ο Σ Τ Η Μ Α
• 5 [ Ο Ν Ε Ξ Α Ρ Χ Η Σ Α
• 6 Ε Σ Π Ο Μ Ε Ν Α Ο [ Ε
• 7 Ο Υ Ο Ε Σ Π Ο Α Π Ο Κ Α Τ Α Σ Τ Α Σ
• 8 Π Α Σ Τ Ο Υ [ Α Π Ο Κ Ο Τ Α Σ Ν Ν Α Τ Α Ι Σ Ο
• 9 Λ Ο Π Ρ Ο Σ Τ Ο Ν Η Λ Ι Ο Ν Σ Ο Π Ο [ Ε
• 10 ΙΑ Ξ Ι Α Λ Ι Σ Α Σ Κ [Α Ι] Π Ρ Ο Σ Α Γ Ε Ι Ν Ε Π [Ι] Σ Η Σ Τ Ο Ν Η Λ [Ι Ο Ν]
• 11 [Π Ρ] Ο Σ Α Γ Ε Τ Α Ι Ε Π Ι Τ Ο Ν [Η Λ] Ι Ο Ν Ε Λ Α Σ Σ Ο Ν Α Σ Τ Η Ρ Ι Γ Μ Ο Ι Σ Τ Υ Γ Χ Α Ν Η Α Π Ο Σ
• 12 [Π Ρ] Ο Σ Α Γ Ε Ι Π Ρ Ο Σ Τ Ο Ν [Η] Λ Ι Ο Ν Ε T Σ Η Σ Ε Ι Ο Ν Κ Α Ι Σ Υ Ν Ο [ Ο Ν Α
• 13 Ε Π Ι Τ Ο Μ Ε Γ Ι Σ Τ Ο Ν Ε Π Ο Μ Ε Ν Ο Ο Ε Ν Α Λ Λ Α Ι Σ Η Μ Ε Ρ Α Ι [Σ]
• 14 [Σ Τ Η Ρ Ι Γ] Μ Ο Ν [T Σ] Ο Π Ρ Ο Η Γ [Ο ]Υ Μ Ε Ν Ο Σ Α Π Ο Σ Τ Α Λ Θ
• 15 Α Σ Ε Ν Η Μ Ε Ρ Α [Ν ] Π Ο Ι Ε Ι Π [Ρ Ο ]Ε Ν Ο Σ Ε Ι Σ Τ Η [Ν ]Κ Ε Π
• 16 [[ Ι] Α Σ Τ Η Μ Α Τ Ο Σ Π [Ρ ]Ο Σ Α [Ο ] Π Ρ Ο Σ Τ
• 17 Κ Η Σ Ε Ι Ο Σ Χ [Ε ]Π Ι Τ Ε Μ Χ Α
• 18 Ο Σ Ι Η Τ Ο Ν Η Λ Ι Ο Ν Η Α Φ Ρ Ο [[ Ι Τ Η] Η Ν Ο Ι Σ Ν
• 19 Σ Τ Η Π Ρ Ο Σ Α Γ Ε Ι Π Α Σ Ι Ν Γ T Ν Ι Α Ι Σ
• 20 Ο Ι [Η Μ Ε Ρ Α Σ] Π Ρ Ο Σ Α Γ Ε Ι Τ Η Ν Π Ι Π Ε Τ Α Ν Α Κ Α Σ Α Ε
• 21 Ε Σ Π Η Μ Ε Ρ Α Σ Κ Α Ι Υ Π Ο Λ Ε Ι Π Ε Τ Α Ι Μ Ε Χ Ρ Ι Τ Η Σ Ε T Ι Α Σ Σ Τ
• 22 Η [Μ Ε Ρ] Α Ι Τ Μ Η Μ Ε Ρ Α Σ Σ Ο Ν Ο Η Ο Ν Ο Τ Ο Υ Λ Α Κ Μ Η
• 23 Α Ν Ι Σ Α Τ Ο Ν Ε Π Ι Σ Ο Ν Ε Χ T Ν Σ Τ Η Ρ Ι Γ Μ Ο Ν Ε Π Ι Σ Χ T Ν Α Π Ο Τ Ο Υ Η Λ Ι Ο Υ Ν Ε Σ Λ Ι
• 24 Α Ε Σ Α Ι Π Ι Σ Ξ Ε Η Λ [Ι Α] Κ Η Ν Π Α Ρ Α Τ Ε Ι Ν Ε Τ [Η Ν] Α Π Ο Σ Τ Α Σ Ι Ν Ε Σ Α Π Ο
• 25 Ρ Ε Σ Α Σ Ξ Ε Η Λ Ι Α Κ Η Ν Ε Π Ε Τ Ε Ι Ν Ε Ν Τ Ε Σ Σ Α Ρ Α Κ / Ε Ν Α Ε Υ [ Ο Μ Ο Ν Κ Α
• 26 Ν Ε Ξ Η Μ Ε Ρ Α Σ Η Γ Ε Ν [Ε] Σ Ε T Σ Ε Ν Ε Ν Ε Χ Ε T Α Ν Κ Α Τ Α Λ Ο
• 27 Ε Α Ε Ι Ν Π [ Ι Α Σ Τ Α Σ Ι Ν Σ Η Μ Ε Ρ Α Ι Σ Μ Ε Ν Μ Ε Γ Α Λ Α Ι Σ

Καθυστέρηση 1800 ετών
Η εξέλιξη των υπολογιστών παρέμεινε στάσιμη για 18 αιώνες και ξεκίνησε πάλι το 17ο αιώνα μ.Χ. !
Το 1623 μ.Χ. ο Γερμανός Wilhelm Schickard κατασκεύασε το «υπολογιστικό ρολόι»: Μια μηχανή που μπορούσε να κάνει προσθέσεις και αφαιρέσεις. Αν δηλαδή κάνουμε την αφαίρεση 2010-1623= 387 έτη!

Η νεότερη ιστορία των υπολογιστών συνοπτικά
Η πρώτη υπολογιστική μηχανή των νεότερων χρόνων είναι του Schickard (1623) που όμως δεν προγραμματιζόταν.
Η μηχανή του Pascal παρουσιάζεται το 1643.
Το πρώτο σχέδιο προγραμματιζόμενου υπολογιστή γίνεται 200 έτη μετά το 1623 στην Αγγλία. (C. Babbage 1822).
Ο πρώτος προγραμματιζόμενος υπολογιστής (Z3) κατασκευάζεται 314 έτη μετά το 1623 στην Γερμανία. (K. Zuse 1941).Ο πρώτος ηλεκτρονικός υπολογιστής (ENIAC) κατασκευάζεται το 1945 δηλαδή 318 έτη μετά το 1623 στις ΗΠΑ (Πανεπιστήμιο της Πεννσυλβάνιας).
Ο πρώτος μικρο-υπολογιστής (8008) κατασκευάζεται 349 έτη μετά το 1623 στις ΗΠΑ (INTEL 1972).

Μηχανισμός του Πασκάλ

O υπολογιστής «Κολοσσός» (Colossus) τέθηκε σε λειτουργία το 1943, με στόχο αποκρυπτογράφηση των γερμανικών απόρρητων μηνυμάτων που κρυπτογραφούσαν με την μηχανή Enigma.
Ο Κολοσσός σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από επιστήμονες υπό την καθοδήγηση του Thomas Flowers στηριζόμενων σε ιδέες και θεωρίες του Alan Turing. Μαζί με τον μαθηματικό W. G. Welchman, ο Turing είχε αναπτύξει το Bombe, μία μηχανή που βασιζόταν σε προηγούμενες εργασίες Πολωνών μαθηματικών και που από τα τέλη του 1940 αποκωδικοποιούσε μηνύματα που στέλνονταν μέσω μηχανών Enigma.

Οι τρείς πρώτες γενεές σύγχρονων υπολογιστών

Οι σύγχρονοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές διακρίνονται σε τρεις γενεές:

Η πρώτη, που συμπίπτει με τη δεκαετία του 1950, αφορά τους υπολογιστές λυχνιών, όρος που προέρχεται από τις ηλεκτρονικές λυχνίες που αποτελούν στοιχεία κυκλωμάτων. Η χωρητικότητα της μνήμης είναι λιγότερη από 100 αριθμούς, το λογισμικό ανύπαρκτο και ο προγραμματισμός επίπονος και λεπτομερής. Στη γενεά αυτή μερικοί περιλαμβάνουν και τη δεκαετία του 40.

Η δεύτερη από το τέλος της δεκαετίας του 1950 έως το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960, οι λυχνίες αντικαθίστανται από τα τρανζίστορ, που είναι πολύ πιο αξιόπιστα μέσα για την επεξεργασία ενός σήματος. Επιπλέον, στη μνήμη εργασίας προστίθενται και οι δευτερεύουσες μνήμες και εμφανίζονται οι πρώτες ανεξάρτητες από τον τύπο μηχανής γλώσσες προγραμματισμού. Τέλος, εμφανίζονται τα λειτουργικά συστήματα, προγράμματα που φροντίζουν για τη βέλτιστη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της μηχανής.

Η τρίτη αναφέρεται στις σειρές υπολογιστών με κλιμακούμενες επιδόσεις, που εμφανίζονται στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Η μονάδα ανάγνωσης διάτρητων καρτών αντικαθίσταται από τα πληκτρολόγια. Παράλληλα, αυξάνεται η ταχύτητα των κυκλωμάτων και της μνήμης, εμφανίζονται τα πρώτα ολοκληρωμένα κυκλώματα και η επεξεργασία δεδομένων με γραφικά σε οθόνες που αντικαθιστούν τις γραφομηχανές εξόδου δεδομένων.

1980. Η Seagate Technology δημιουργεί τον πρώτο σκληρό για μικροϋπολογιστές.

1980. O οπτικός δίσκος με μεγαλύτερη χωρητικότητα από την 5 1/4 δισκέτα!
1981. O Osborne ολοκληρώνει τον πρώτο φορητό που ζυγίζει 24 pounds.
1981. Η ΙΒΜ παρουσιάζει τον PC τον παππού των σημερινών PC.
1981. Η Sony παρουσιάζει την δισκέτα και τον οδηγό των 3 ½ ιντσών.
1985. H Philips παρουσιάζει το CD-ROM.
1989. Η Intel λανσάρει τον 486 με πάνω από ένα εκατομμύριο τρανζίστορς.
1993. H Intel λανσάρει τον Pentium (P5) επεξεργαστή.
1995. H Microsoft παρουσιάζει τα Windows 95.
1997. Η Intel παρουσιάζει τον Pentium II επεξεργαστή.
1998. Η Microsoft παρουσιάζει τα Windows 98.
1998. Η Intel παρουσιάζει τον Celeron μια φτηνή λύση του Pentium II.
1999. Η Ιntel παρουσιάζει τον Pentium III.
2000. H Microsoft παρουσιάζει τα Windows 2000.
2001. H Microsoft παρουσιάζει τα Windows XP.

Ιστορικά Τεκμήρια

Ένα συγκλονιστικό video για τον "συνωστισμό" στην παραλία της Σμύρνης το 1922...... και ο νοών νοείτω.....

ΣΠΑΝΙΟ VIDEO – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ & ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

http://www.neasmyrni.net.gr/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=1626%3A-video--------a-------&catid=50%3A2011-03-29-18-36-26&Itemid=216