Johann Christoph Friedrich von Schiller (10 November 1759 – 9 May 1805)
Verdammter Grieche!Verdammter Grieche,
Wohin ich mein Denken drehe, wohin ich meine Seele wende,sehe ich dich, finde ich dich!
Sehne ich mich nach Kunst, Poesie, Theater, Architektur, bist du davor,erster, unübertroffen.
Suche ich nach Wissenschaft, Mathematik, Philosophie, Medizin , bist du führend und unüberwindbar.
Durste ich nach Demokratie Fairness und Gleichheit, bist du vor mir, unachahmbar konkurrenzlos.
Verfluchter Grieche...Verfluchtes Wissen.
Warum soll ich dich berühren?
Um zu spüren, wie klein ich bin, unwichtig, unbedeutend?
Warum lassen Sie mich nicht in mein Elend und in meine Sorglosigkeit?
Καταραμένε Ελληνα!
Καταραμένε Ελληνα,
Οπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω!
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική..., κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Διψώ για Δημοκρατία, Ισονομία και Ισότητα εσύ μπροστά μου ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Ελληνα, καταραμένη γνώση…..
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου